توکاسافت

در حال حاضر احتمالاً چیزی شبیه این می گویید: “پلاگین ها، پلاگین ها، پلاگین ها!” درباره تنها چیزی که صحبت می کنید پلاگین هاست! من یک سوال ساده دارم: “اصلاً پلاگین چیست؟” امیدوارم که همه شما همین را بگویید و فقط چیزهای مختلفی مثل “$%&@! ” دنبال نکنید. بدون هیچ گرفتاری بیشتری جواب شما این است: پلاگین ها .war files هستند.

بله این همه چیزی است که هستند. اگر تا حالا اپلیکیشن وب جاوا ایجاد کرده باشید می دانید که ۷۵% آن چیزی است که نیاز دارید تا بدانید تا یک پورتلت، تم الگوی طرح یا hook بنویسید. پلاگین ها (پورتلت ها، تم ها، الگوهای طرح، هوک ها، ماژول های وب) چگونگی افزودن کارایی به لایفری هستند و فواید زیادی دارند:

پلاگین ها می توانند به چندین پورتلت و پروژه های تم کوچکتر نوشته شوند. این پیچیدگی پروژه های فردی را کاهش می دهد و به دولوپر اجازه می دهد تا با سادگی بیشتر قابلیت پروژه را تقسیم کند. پلاگین ها کاملاً از هسته لایفری جدا هستند. پلاگین های پورتلت بر اساس استاندارد جاوا نوشته شده اند و روی هر محتوی پورتلتی می توان از آنها استفاده کرد. پلاگین ها را می توان سریعاً به کاتر گرفت (یعنی زمانی که سرور در حال اجراست می توان از آنها استفاده کرد) و سریعاً در دسترس هستند. این از هر مدت از کار افتادن سرور برای راه اندازی جلوگیری می کند.

تئوری کافیست. اجازه بدهید به استفاده از SDK پلاگین ها بپردازیم. در این بخش خواهید دید که چگونه از SDK پلاگین ها با یک ویرایشگر متن و Ant استفاده کنید. اگر کاربر IDE هستید لطفاً ضمیمه A را ببینید که چگونه پروژه ها را با IDE لایفری/ studip، Eclips یا Net Beans تنظیم کنید.

SDK پلاگین ها هم تولید کننده پروژه و هم محلی است که پروژه ها ذخیره می شوند. شما پروژه هایی در پوشه هایی که به آن متعلق هستند ایجاد می کنید و آن پوشه ها محتوی یک یا چندین پروژه از این نوع هستند. سپس می توانید پروژه ها را در IDE یا در یک ویرایشگر متن باز کنید تا روی آنها کار کنید.

اگر پروژه های فردی را در میان مخزن کد منبع چک کنید می خواهید در میان SDK پلاگین های کاملاً پیکربندی شده چک کنید چون اسکریپت Ant در پروژه ها به اسکریپتهای Ant در SDK پلاگین ها برای قابلیت هایشان بستگی دارد. اجازه بدهید ببینیم چگونه پروژه های جدید را ایجاد کنیم.

 ایجاد یک پلاگین پورتلت:Hello World

ایجاد پلاگین های پورتلت با SDK پلاگین ها آسان است. همانگونه که قبلاً اشاره شد یک پوشه پورتلت درون پوشه SDK پلاگین ها وجود دارد. این جایی است که پروژه پورتلتتان مستقر می شود. برای ایجاد یک پورتلت جدید ابتدا تصمیم بگیرید که اسمش چه باشد. شما هم به نام پروژه (بدون فضا) و نام نمایش داده شده (که می تواند فضا هم داشته باشد) نیاز دارید. وقتی که در مورد نام پورتلتتان تصمیم گرفتید آماده اید تا پروژه را ایجاد کنید.

از پوشه پورتلت ها وارد دستور زیر در LUM شوید:

و این دستور در ویندوز:

به عنوان اولین تمرین اجازه دهید یک مثال کلاسیک که مطمئناً Hello World است را ایجاد کنیم. یک پورتلت با پوشه پروژه به نام hello-world (-portlet به اسم به طور اتوماتیک اضافه خواهد شد) و عنوان پورتلت Hello World ایجاد کنید.

دستور LUM اینگونه است:

و این دستور ویندوز است:

از Ant می بایست یک پیغام BUILD SUCCESSFUL بگیرید. الان یک پوشه جدید در پوشه پورتلت ها در SDK پلاگین ها وجود دارد.

این پوشه hello-world-portlet پروژه پورتلت جدید شماست. این جایی است که قابلیت های خودتان را اجرا می کنید.

در این نقطه اگر بخواهید می توانید پروژه یا همه SDK پلاگین ها را در میان مخزن کد منبع چک کنید تا پروژه را با دیگران به اشتراک بگذارید و اگر شما یک دولوپر از نوع خط دستور به علاوه ویرایشگر متن هستید می توانید فوراً شروع به کار کنید.

متناوباً می توانید پروژه پورتلت جدید ایجاد شده را در انتخاب IDE باز کنید و در آنجا با آن کار کنید. اگر این کار را انجام دهید ممکن است نیاز داشته باشید تا مطمئن شوید پروژه به بعضی از فایل های .jar از روی نصب لایفری عطف می کند یا ممکن است خطاها را گرد هم آورید. چون اسکریپت های Ant در SDK پلاگین ها به طور اتوماتیک برای شما این کار را انجام می دهند وقتی که SDK پلاگین ها را می سازید این خطاها را نمی گیرید. ضمیمه A نشان می دهد که چگونه برای IDE لایفری Eclips و Net Beans این کار را به طور خاص انجام دهید اما این اطلاعات برای همه IDE ها کاربرد دارد. از همه آنها IDE لایفری این روند را آسان و بدون سختی می کند.

بی توجه به ابزاری که استفاده کرده اید وقتی که بعضی قابلیت ها را اجرا کردید می خواهید پلاگین ها را برای تست راه اندازی کنید.

راه اندازی پلاگین Hello World

این پورتلت را اگر بخواهید می توانید فوراً راه اندازی کنید چون الان پورتلت Hello world است (این کار چقدر آسان بود؟) برای راه اندازی این پورتلت به راهنمایش در خط دستور بروید و دستور زیر را (روی همه سیستم های عامل) تایپ کنید.

این پورتلت سرور لایفری را در حال اجرا گردهم می آورد و راه اندازی می کند (پورتال لایفری شما در حال اجراست درسته؟)

اگر لاگ ها را مشاهده می کنید پیغام های وضعیت که شبیه این است را می بینید.

هنگامی که پیغام “available for use” را می بینید پلاگین شما راه اندازی شده و می تواند به سرعت استفاده شود. این برای همه انواع پلاگین ها به جز پلاگینExt کاربرد دارد.

برای اضافه کردن یک پلاگین به یک صفحه این گام ها را دنبال کنید:

1. با استفاده از اعتبار مدیریتی به پورتال لایفری وارد شوید (نام کاربری: test@liferay.com و رمز عبور: test).
2. از روی Dockbar، Add>More را انتخاب کنید.
3. به طور پیش فرض پروژه پورتلت تولید شده در طبقه بندی Sample قرار گرفته است (خواهید دید که چگونه این را بعداً تغییر دهید.)
4. طبقه بندی Sample را باز کنید.
5. به طور پیش فرض پورتلت ها به عنوان پورتلت های با قابلیت ایجاد نمونه در یک صفحه تولید می شوند در نتیجه پورتلت شما با یک آیکن سبز ظاهر می شود .(شکل ۱٫۱ را ببینید.)

شکل ۱٫۱    پورتلت Hello World راه اندازی شد. توجه داشته باشید که دو تا پورتلت Hello World با آیکن های متفاوت ظاهر می شوند. آیکن خاکستری روی صفحه ای که اورده اید هست ولی غیر قابل دسترس است چون قابلیت ایجاد نمونه در صفحه را ندارد.

۶ . پورتلت را به صفحه بکشید همانگونه که در شکل ۲ نشان داده می شود.

شکل ۲٫۵    پورتلت Hello World. مشخصاً این پورتلت هیچ جایزه ای را نخواهد برد اما برای ایجاد آسان بود.

بدیهی است ایجاد پورتلت Hello World آسان است: حتی مجبور نیستید هیچ کدی بنویسید. در نتیجه اجازه بدهید پورتلتتان کاری انجام دهد.

تبدیل Hello World به Hello You

مثال های Hello World در همه جای اینترنت هستند و همیشه برای معرفی سرفصل ها استفاده می شوند و شاید من اصلاً یک طغیانگر هستم اما نمی توانم آنها را تحمل کنم. در تجارب من، مثال های Hello World عموماً خیلی مفید نیستند چون چیز سودمندی را معرفی نمی کنند. در نتیجه سعی می کنید کمی قابلیت با استفاده از پورتلت API برای اولین مثال اضافه کنید. شما آن را پورتلت Hello You خواهید نامید. این پورتلت یک پیغام Hello نمایان خواهد می کند، هنگامی که برای اولین بار در View mode ارائه می شود.

قابلیتی که می خواهید اضافه کنید در Edit mode است. کاربران نامشان را وارد خواهند کرد (شکل ۱٫۳ را ببینید) که هر یک با استفاده از پورتلت API به عنوان یک پورتلت ترجیحی ذخیره می شود، شبیه روشی که دولوپر پورتلت Weather یک کد زیپ شده را ذخیره می کند تا نقشه مناسب هوا را نشان دهد.سپس پورتلت نام هر کاربر را در پیغام Hello هنگامی که آن کاربر وارد می شود نشان می دهد (شکل ۱٫۴ را ببینید).

شکل ۱٫۳   پورتلت Hello You به کاربر اجازه می دهد از Edit mode پورتلت استفاده کندتا یک نام وارد کند و سپس آن نام را هنگامی که پیغام Hello می آید نشان می دهد.

این مثال چندین ویزگی پورتلت API را معرفی خواهد کرد:

• مد های پورتلت
• کارهای پورتلت و چگونه پردازش می شوند
• مزیت های پورتلت

این بحث پایه بهتری برای ساخت پورتلت ها فراهم می کند تا پورتلت ساده Hello World. باید به چیز دیگری نیز اشاره کنم: همانطور که مطمئنم توجه کرده اید که از بعضی از اصطلاحات مرتبط با پورتلت API استفاده کردم. اگر به یک معرفی کوتاه از پورتلت API ( که پلتفرم توسعه لایفری بر اساس آن است) نیاز دارید در ضمیمه B خواهید یافت.

شکل ۲٫۷   نام کاربر به عنوان ترجیح پورتلت ذخیره می شود و همیشه بعد از آن هنگامی که کاربر وارد پورتال می شود نمایش می دهد. هر ترجیح به کاربری که وارد می شود نشان خواهد داد. اگر دوباره وارد شوید نامتان نشان داده خواهد شد. شما همه اینها را رایگان فقط با بودن روی پلتفرم پورتال بدست خواهید آورد.

آن ضمیمه باید اطلاعات اولیه ای که برای این مثال و بقیه کتاب نیاز دارید به شما بدهد که به طور خاص روی لایفری به عنوان یک پلتفرم می سازد. اگر به کاوش پورتلت API در سطحی عمیقتر علاقمند ید شدیداً کتاب آشیش سارین عملکرد پورتلت ها (Manning 2011 ) را به شما پیشنهاد می کنم.

حالا اجازه بدهید سراغ پورتلت برویم.