ابتدا نیاز دارید تا روش API init پورتلت را اجرا کنید تا ارزشها را از پارامترهای مقداردهی اولیه به کلاس پورتلت بکشید. همه آنچه که احتیاج دارید تا انجام دهید تعیین دو متغیر نمونه است تا این ارزشها را نگهدارد و سپس این روش را اجرا کنید:

 

هنگامی که این کد را اضافه می کنید باید کد ……………………………. را اضافه کنید.

آسان است درسته؟ به روش ………………………. دسترسی یافتید چون در API پورتلت یک کلاس موجود را گسترش دادید. هرچه که در پارامترهای مقداردهی اولیه است در این متغیرها کشیده شده است.

حالا می توانید نمای پیش فرض پورتلتتان را اجرا کنید. این کار را با اجرای روش به نام ()do View اجرا می کنید. همانطور که می توانید تصور کنید روشهای مشابهی برای دیگر مدلهای پورتلت وجود دارد و شما () doEdit را نیز اجرا خواهید کرد.

کارایی برای این مد ساده است: می خو.اهید یک ترجیح را که ممکن است برای کاربر وارد شده ذخیره کرده باشید یا نه پس بگیرید. اگر یک ترجیح را پیدا نمی کنید “Hello ” را پرینت کنید!اگر یکی پیدا کردید یک پیغام را که شامل ترجیح باشد پرینت کنید. بطور مثال اگر نام کاربر Mortimer Snerd است “Hello Mortimer Snerd” را پرینت کنید! در ادامه لیست کد نشان داده می شود.

 

لیست ۱٫۱ نمای پیش فرض پورتلت شما:

 

همچنین نیاز دارید تا ورودی های زیر را نیز در بالای کلاس اضافه کنید:

 

 

در لیست ۱٫۱ ابتدا Portlet Preferences را انتخاب کنید و چک کنید تا ببینید آیا ترجیحی وجود دارد. روش گرفتن ترجیحات می خواهد بداند در جستجوی ترجیحی که هستید چه نامیده می شود و همچنین یک ارزش برای بازگشت اگر ترجیح را نتوانست پیدا کند. شما یک نام برای ترجیح فراهم می کنید نه ارزش برای بازگشت اگر ترجیح پیدا نشد. به جای لغت no به سادگی می توانستید یک رشته خالی را فراهم کنید اما فکر می کنم این بهتر است چون نمی توانستم با دو بیت اضافه روی get away Timex Sinclair 1000 اگر یک اسم پیدا کرید آن را به عنوان یک ویژگی در درخواست ذخیره کنید. اگر نه یک رشته خالی را ذخیره کنید. سپس به فایل view.jsp که قبلاً در فایل پورتلت .xml تعیین شده ارسال کنید.

توجه داشته باشید در اینجا از چند چیز استفاده می شود که شبیه ………………….. و …………………… است که احتمالاً با هر دو آشنا هستید. اینها شبیه همتاهای servelet هستند که در آنها می توانید پارامترها و ویژگی ها را تنظیم کنید اطلاعات درباره محیط پورتلت را اصلاح می کند و کارهای دیگر. در این مورد چیزی را به نام PortletPreferences  از نمونه پورتلت اصلاح می کنید.

تا می توانید در اپلیکیشن وب بر اساس servelet می توانید درخواست پردازش را از پورتلت به یک JSP ارسال کنید. و فقط در اپلیکیشن وب بر اساس servlet باید یکسری روش را با هم به صورت زنجیروار قرار دهید تا به انجام رسانید. برای اینکه کدتان را مرتبتر کنید می توانید یک روش راحت به نام include() ایجاد کنید که در لیست بعدی نشان داده شده است که این روش ها را برای شما به هم زنجیر می کند در نتیجه همه کاری که باید انجام دهید نامگذاری این روش واحد است (که اسم زیبا و کوتاهی دارد) تا پردازش را به JSP ارسال کنید.

 

لیست ۱٫۲ کوتاه کردن کد با روش راحت include()

 

هنگامی که این کد را اضافه می کنید باید …………………… را نیز اضافه کنید.

 

لیست ۱٫۲ شامل یک بررسی است تا مطمئن شوید portlet Request Dispatcher که از متن پورتلت گرفته اید باطل نیست.اگر باطل باشد وارد می شوید. درنتیجه برای استفاده از این روش نیز مجبور هستید وارد پورتلت شوید.

لایفری با کلاسهای commous Logging آپاچی که اضافه کردن ورودی های لاگ از پورتلتهایتان را آسان می کند می فرستد. شما فقط نیاز دارید یک متغیر نمونه به کلاس برای _log object اضافه کنید:

 

 

همچنین نیاز دارید دو ورودی زیر را به کلاستان اضافه کنید:

 

برای تکمیل مد View باید JSP را اجرا کنید که به آن ارسال می کنید که در اینجا در کل نشان داده شده است.

 

لیست ۱٫۳ اجرای JSP برای مد View:

 

در خط اول کتابخانه های پورتلت نویسی را بیان می کنید. این دوباره بخشی از API پورتلت است و یک استاندارد در همه پورتال هاست. خط بعدی می بایست آشنا به نظر بیاید: یک دانه از درخواست که در روش do view() پورتلتتان در دسترس ساختید بیرون می کشید. تفاوتی ندارد که چگونه این کار در مقابل انجام دادن آن با یک servlet انجام می شود. تگ خط سوم از کتابخانه های پورتلت نویسی می آید که در خط اول بیان کردید. تگ define-objects چند چیز را با JSP ثبت می کند که ممکن است مفید باشد:

 

 

درباره سازگاری وارونه

اعلامیه کتابخانه تگ اعلامیه ای برای پورتلت ۱٫۰ است. این کار برای سازگاری وارونه انجام می شود چون شما از هیچ ویژگی در این پورتلت استفاده نمی کنید که به پورتلت ۲٫۰ احتیاج داشته باشد. درنتیجه این پورتلت می تواند روی هر محتوی پورتلت ۱٫۰ قابل توسعه است(مثل لایفری ۴٫۴x) یا هر محتوی پورتلت ۲٫۰ (مثل لایفری ۵٫۰ و بالا).

 

موضوعات RenderRequest و RenderResponse، API  پورتلت با موضوعات HttpServlet Request و HttpServletResponse که ممکن است با آنها آشنا باشید مطابقت داردو شما اینها را در کلاس پورتلتتان استفاده کرده اید. موضوع PortletConfig که در یک servlet استفاده می شود مطابقت دارد، که در آن اطلاعات درباره پورتلت و محیطش نگهداری می شود.چون ممکن است نیاز داشته باشید تا از این موضوعات در منطق نشانگر JSP استفاده کنید این سه متغیر در تگ defineobjects تعریف می شوند. همیشه ایده خوبی است که این تگ را در بالای JSP قرار دهید. اگرچه شما از RenderRequest ، RenderResponse یا هر متغیر دیگری که با این تگ در این پورتلت ساده تعریف شده است استفاده نمی کنید در هر صورت به چسباندن تگ در آنجا عادت می کنید.

به طریق دیگر منطق این JSP ساده است.دانه ای را که در این درخواست ذخیره کرده اید می کشید و یک پیغام Hello پرینت می کنید.اگر دانه ارزش داشته باشد آن ارزش بعد از پیغام پرینت می شود اگرنه چیزی پرینت نمی شود.

مد View کامل شد. می توانید پورتلت را آنگونه که هست توسعه دهید و پیغام Hello را به شما نشان خواهد داد. چون هنوز مد Edit را اجرا نکرده اید در نتیجه پورتلت هیچ قابلیتی ندارد و آن چیزی است که در گام بعدی اضافه می کنید. در مد Edit یک فرم دارید که کاربران آن را عرضه می کنند. برای ایجاد این فرم نیاز دارید بفهمید چگونه URL ها در پورتال کار می کنند چون احتمالاً یک مبداء از آن چیزی است که در دیگر پلتفرم ها به آن عادت کرده اید.

    ارسال نظر

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بالا